Nou, het was me het feest wel vannacht. Een klap deed de hele camping doen opschrikken, waarschijnlijk ergens een inslag geweest. Mag de pret niet drukken, wij hebben een droge tent gehouden. Binnen dan wel te verstaan. Onze honden hebben nergens last van gehad, even een blik omhoog en dan rustig verder pitten. Ze liggen nu in de voortent, geen gehijg meer in de caravan! Merel was een héél ander verhaal....
Vanmorgen was het een klein beetje was wegwerken, de wasmachine op de camping is pas tegen de avond vrij dus het kon allemaal even voorweken. Ook dat is geregeld.
iedereen begint elkaar nu te kennen. Wij staan op het veld met vaste gasten, beregezellig! Iedereen komt een praatje maken, iedereen heeft wel wat te vertellen. Zo komt er een vrouw (met kleinkinderen en een zieke man)voorbij. Haar kleinzoon is door de brandnetels gelopen en heeft pijn. Is er iemand met een middeltje want weegbree werkt niet echt. Laat ik nou een hele doos met dat soort middeltjes hebben... en zo heb je praatstof, over de caravan, de honden, pa.... en ze geeft ons een gouden tip. Plaat mdf met luchtgaten onder de kussens van de tafel en de tafel inkorten, voor een tafeltje. Is ter overdenking natuurlijk! Na het middag eten, broodje gebakken ei, vertrekken we richting Herperduinen, een groot bos met losloopgebied en waterpartijen. En net als we er aan komen, begint het te regenen. Natuurlijk geen regenjassen bij maar wel een paraplu en een regenjas, zo'n plastieken, voor pa. Pa heeft echter soms last van duizelingen, we merken aan alles dat hij ouder wordt en dat zijn leeftijd hem aan het inhalen is.... maar goed, hij loopt nog een stuk mee en besluit dan terug te gaan naar de auto. Wij lopen door en komen bij de uitkijktoren aan. Hoog bouwwerk, door mul zand. Nou héb ik de ervaring met een rollator en mul zand, die 2 gaan NIET samen! Ik blijf dus beneden, Gerrit gaat het hoogte verschil aan met de honden. Eenmaal boven roep ik ze weer naar beneden Gerrit roept ze weer naar boven en dat doen we nog een aantal keren. Bij poging nr. 10 geven ze het op..... straks 2 die total loss liggen..
We struinen weer terug richting Pa, die zit in de auto met een napoleon in zijn mond. Merel slaapt op de achterbank. Die heeft een hele nacht lopen spoken, beestje zal ook uitgewoond zijn. Op de vraag of hij ook een ijsje lust, knikt hij volmondig ja. Na na het ijsje, heerlijk romig overigens , aardappeltjes en sla gehaald voor vanavond. Best te nassen met het restant bbq worstjes van gisteren, de was gaat de machine in, de mannen doen de afwas en ik hoop dat de blog blijft werken.
De achterbuurvrouw, Ilse, komt een praatje maken. Zij woont in Gambia en is nu, tot oktober, in Nederland. Ze is gek op onze honden en kijk, daar komen Bert en Carin (ja, met een C) gevolgd door de buren Mattie en Marianne.
Er komt een fles Slivovitshj tevoorschijn van Bert, net als een zelfgemaakte Limoncello van Marianne. Ik haal kaasvlinders en bier en kijk, Pa komt op de gezelligheid af, die zat aan de andere kant vd camping, begint weer verhalen van zijn diensttijd op te halen met Mattie die ook werkzaam is geweest in het militaire vervoer. Dan komt Rogier met zijn vrouw. Mag hem niet zo want hij weet je precies te vertellen hoe je met honden om moet gaan. Hij geeft cursussen bij een hondenvereniging. Beetje een betweter. Gelukkig zijn die van ons met vlag en wimpel geslaagd! Om 23.00 gaan we allemaal ons eigen kotje opzoeken. Pa glundert van oor tot oor, hij is helemaal in zijn element. En zo komt dag 3 tot een eind...
Morgen gaan we een dagje toeren en een nieuwe fluitketel halen. In de huidige zit stiekem tóch een klein gaatje.... tot bloggens! (Foto's komen morgen...)
Reactie plaatsen
Reacties