Na nog wat afspraken te hebben afgewerkt, vertrekken Arthur, Annie en ik richting Cochem, Duitsland. Gerrit komt achterna, die moet nog een hele dag werken…. Zo’n zin in, een weekje bijtanken -na alle verdrietige maanden- met lieve, dierbare vrienden.
Eenmaal op de snelweg lijkt het wel of elke Duitse vakantieganger naar huis gaat. Er is ( nog wel) meer vertrekkend toeristenverkeer dan binnenkomend! Maar goed, we hebben de tijd aan onszelf. We hoeven ons niet te melden, de key- card van het huisje is per post aangekomen.
Bij de Vlake-tunnel begint het verkeer al min of meer op te stropen. Het blijkt dat bij Bergen op Zoom een gedeelte van de snelweg dicht is wegens werkzaamheden. Jammer, het had leuk kunnen zijn, doorrijden. Bij de afslag naar Antwerpen loopt het wat vlotter maar helaas, het verkeer stropt, van langzaam rijdend verkeer tot stilstaand. Vertraging wordt rap gevolgd door fileleed. De afslag Brussel/Breda/Luik beloofd een drama te worden, we rijden deze voorbij en pakken een omweg. En dat gaat eigenlijk best vlot! We zijn al snel bij Tessenderlo waar we stoppen voor een hapje eten. Lunch Garden is niet meer de cateraar maar de " kaart" ziet er goed uit! Arthur neemt de kipburger Annie en ik ook alleen wij nemen allebei een halve. Dat is eigenlijk nog teveel .
Nog even een plaspauze en daar gaan we weer. Het blijft druk op de weg, we kunnen wel doorrijden maar het tempo blijft hangen….
Al met al komen we ruim een uur later aan op onze bestemming. Het huis is snel gevonden, de spullen uit geladen, slaapkamers ingeruimd, bedden opgemaakt en soep in de pan op het gas. Lekker breekbrood in de oven en na een enerverende middag RUST….
We hebben contact met Gerrit, hij vertrekt om 16.00 uur en verwacht rond 21.00 hier te zijn. Het wordt iets vroeger. We zitten nog een tijdje te kletsen maar om 23.00 uur +, breekt de lange dag ons op, oogjes worden zwaar dus we gaan lekker slapen. Morgen weer een dag!
Reactie plaatsen
Reacties
Heel veel plezier daar, bijkomen en genieten en vooral tijd voor jezelf nemen om alles te verwerken.
Groetjes, Matty en Marianne