Als heel jong meisje ging ik al met mijn ouders mee op vakantie. Neerland, Duitsland, Frankrijk.... ik ben er geweest. Met broertje Rob in de Volkswagen kever. Zonder aanhanger maar met en Imperial. Tent op het dak, stokken ernaast. Voor in de auto onder de kap de kleding. Rob in de kattenbak tussen kussens en dekens en ik, op de achterbank tussen de rest... zat niet echt comfortabel maar daar werd niet naar gekeken! Toen Marco werd geboren, ons nakomertje, werd er een caravan gekocht. We waren de hit vd Klarenbeekstraat (Haarlem) Een caravan, dat was helemaal nieuw! Als je sprak over comfort moet ik teleurstellen. Tuurlijk, eenmaal ter plekke had je de ruimte! Moeder kon koken in een keuken ipv op een butagasstelletje. Er was een 2-persoonsbed, een 1-persoonsbank en een hangmat voor de kleinste. Kom je toch 1 slaapplaats te kort…? Ja, ik mocht, op een luchtbed op de grond, voeten onder het 2-pers. Bed, hoofd voor het keukenblok. Nood breekt wetten, ik klaagde niet!
Een jaar daarna werd er toch een voortent aangeschaft zodat we in ieder geval meer ruimte kregen. Het waren de mooiste vakanties!
Toen ik 17 was, hield het voor mij op. Ik had verkering en vriendje lief wilde in een hotel/appartement. En zo geschiedde! Jaren lang zijn we in huisjes, hotelletjes, appartementen geweest. Een behoorlijke aanslag op je portemonnee, zeker vandaag de dag.
Pa en Ma kochten een nieuwe caravan. De Eifelland verhuisde naar Rob, van Rob naar Marco en van Marco naar ons. Helaas, al het gepimp, schlderwerk, opknappen, vernieuwen etc. etc. hield het vocht, de schimmel en de veroudering niet tegen. We hebben Ouwe Dibbes, zoals wij hem hadden gestickerd, aan iemand gegeven voor in de volkstuin.
Pa en Ma kochten wederom een andere caravan, een met een "natte cel". Maar ook hun jaartjes gaan meetellen. Buitenland werd het niet meer, in Nederland hebben ze nog wel een paar keer op een camping gestaan maar na verloop van tijd werden de mooie dagen doorgebracht aan het Veerse Meer. Ook prima natuurlijk! Maar nu de 90 in aantocht is voor beiden, werd het te zwaar. Wij hadden al eens gevraagd of wij de caravan eens mochten lenen voor een vakantie dus wij waren stom verbaasd toen pa en ma met de eigendomspapieren op de stoep stonden. "Zet hem maar op jullie naam, voor ons is het voorbij, wij zijn tevreden met een stoeltje en een parasol aan het water. Geniet er nog maar van!
En zo is het gekomen... we hebben alles gerepareerd wat er gerepareerd moest worden, badkamertje is gestript-op toilet na-, nieuw servies,bestek, koelkast etc. etc. We zijn inmiddels goede vriendjes geworden bij een grote campingwinkel ergens in Groningen toen wij een voortent kochten, ze zien ons graag!
Eerst zijn we richting Veerse meer geweest, uitproberen en mankementen ontdekken en herstellen. Toen een weekend naar Hoeven om vervolgens 2 weken later met Marco en Patty in Baarle-Nassau een weekend op een camping te staan. Gerrit kan de routes van het tv programma "We zijn er bijna" tevoorschijn toveren!
Reactie plaatsen
Reacties