Het is zover! Ons kampeeravontuur gaat beginnen! Voor de allereerste keer met de caravan op pad. Niet te ver weg, het is nog aftasten hoe of wat. We hebben ons oog laten vallen op mini-camping Polderzicht te Hoeven
.
De eigenaresse van de camping zat nog te eten; wij hebben even geduldig gewacht tot ze klaar was. En toen ging het mis....
Onze reservering was in haar systeem niet te vinden. Háár systeem, dat van ons was feilloos. Keurige mail gestuurd om te reserveren, net zo'n mooie mail terug met de bevestiging. Haar systeem en dat van haar dochter bleken niet te kloppen... iets van miscommunicatie. Later bleek dat ze ook nog was vergeten te zeggen dat we om 10 uur vd camping af moesten zijn.
Maar goed, de camping was zo'n 3 weilanden groot, 1 voor de seizoensplaatsen, 1 voor arbeidsmigranten en 1 voor ons. Oké, er stond nog een camper van een man alleen... De caravan werd op het lichtnet aangesloten, de lichten doen het, de wc doet het en het koffiezetapparaat doet het ook. De koelkast laat het echter op alle fronten afweten. Gevalletje van "zo dood als een pier."
Daags voor vertrek hadden we de stokken gemerkt en de tent uitgeprobeerd. We waren dus goed voorbereid en de voortent stond dus ook in een klein kwartiertje. (Let op, dit gaat straks sneller...)
Gerrit liep vervolgens alles na, alle mankementen werden opgeschreven en onder het genot van ons 1e bakje koffie besproken.
In de loop van de avond kwamen de arbeidsmigranten terug. Tassen met boodschappen, stokbroden in tas en onder de arm, droegen ze mee. Er stonden zo'n 12 caravans, allemaal bewoond door mannen en 2 vrouwen. Een drukte over en weer, geroezemoes, gelach... Wij voelden een feestje aankomen en dat bleek ook wel, er werd later die avond werd er een grote BBQ aangestoken en de nodige drank achterover geslagen.
Ve4rvolgens kregen we zigeunermuziek te horen en werden er dansjes uitgevoerd. En wij zaten, op onze nieuwe stoelen, onder onze nieuwe voortent, uit onze nieuwe glazen een drankje te drinken en te genieten van een lange, warme, oergezellige avond.!
Het slapen in de caravan was wel even een dingetje..... Sticx was bang om het trapje op te gaan, Cooper had meteen het bed opgeëist en was niet weg te slaan. Na veel vijven en zessen vonden we ons plekje. Stick voor de toiletruimte, Cooper aan het voeteneinde en wij op de dan nog beschikbare ruimte van het bed.
De volgende ochtend besloot Cooper dat het lang genoeg had geduurd en ging tussen het raam en Gerrit inliggen. Op een ruimte van 140 x200....
We hebben lekker ontbeten, de rommeltjes opgeruimd en aanstalten gemaakt om naar Oudenbosch te gaan. Zo vaak geweest of doorheen gereden, nooit de basiliek van binnen bekeken. Nu dus wel! Eenmaal weer terug op de camping alles klaargezet voor de BBQ van onze zijde. Lees voor kip konijn, een mini skottelbraai. Nu nog een tafeltje vinden om dat dingetje op te zetten. Toch een beetje te hoog op de eettafel...
.
Reactie plaatsen
Reacties