Dag 5 alweer… het gaat razend snel! We merken wel dat we veel te veel met Pa bezig zijn. Merel is een stressfactor en dat heeft zijn weerslag op Pa. Ze wil niet eten, als er op Volkel een straaljager aankomt en zijn afterburners aanzet, is ze pleite. Vanmorgen ontsnapte ze uit zijn tent, iedereen liep te zoeken maar ze kwam een half uur later tevoorschijn vanachter een stoel in de overkapping vh praathuis. Na onze vakantie ga ik op zoek naar een hondenfluisteraar of expert, dit is een hond met trauma, dit fixen we niet ff zomaar!
Kevin belt dat hij donderdag naar hier komt, ff een dagje. Hij neemt ook bolussen mee. We gaan vanmiddag een middagje toeren. Kleine plaatsjes bekijken maar van wandelen zal niet veel komen, hij heeft jicht in zijn voet en wil eigenlijk niet uit zijn stoel komen. Nou ja, laat maar, blij dat hij zijn zinnen een beetje kan verzetten én hij kan gelukkig goed slapen. Dat doet hij veelvuldig, even een dutje…
Na een boterham stappen we in de auto, het is weer bloedheet! Wat dat betreft boffen we enorm maar het is , zo tegen 3 uur , echt wel te warm om iets toe doen. Thuis heb je nog een zeewindje, hier is het benauwd en vochtig klam.
We rijden zomaar waar de weg ons heenbrengt, we komen in Limburg uit. Dat is maar een kippeneindje vanaf de camping. Pa heeft het wel naar zijn zin! De brokjes die ik stiekem heb meegenomen gaan erin bij Merel.
We stoppen bij Schaik voor een ijsje, pa wil naar huis. We merken aan alles dat zijn leeftijd hem begint in te halen. Het plassen doet zeer, hij heeft nog steeds geronnen bloed in zijn urine. Zkh heeft een telefonische afspraak doorgegeven, de arts belt hem ergens in augustus.
Vanavond krieltjes met sla en een braadworst want van bbq komt niks. De heren hebben er géén zin in.
Ik probeer nog wat blokken van Myrthe's quilt aan elkaar te zetten maar alles plakt en alles is klam. Pa verdwijnt weer richting Wim; wij gaan met de honden (óók Merel) naar "de boshut" in Schaik. We ontmoeten daar een man die ons een korte route naar een zwemvijver geeft waar de honden mogen zwemmen. Één groot feest, die 3. Sticx laat zien dat hij ook onder water kan zwemmen en komt met de grootste stokken boven, mafketel.... Cooper komt me halen, loopt weer naar het water, komt weer naar me toe... hij staat me op te wachten zodat ik stokken kan gooien. Zelfs Merel neemt een sprong in het diepe…. Bibberend stapt ze later in de auto, die horen we niet meer. Pa neemt haar, in een handdoek, mee naar het praathonk, ze ligt bij mij in de stoel voor de open haard. Ze ontspant en valt in slaap. Helemaal Zen….
We praten wat met Ilse, onze stewardess. Haar levensverhaal wordt uitvoerig door haar uitgelegd, hoe ze behandeld is door de KLM omdat een collega had geklaagd over haar gemillimeterde haar. Zal je maar gebeuren…. ( Google Ilse Hesselberth) een ontzettend gezellig mens!
Het wordt een latertje maar who cares….laterrrr
(Foto’s komen later, kan geen foto’s plaatsen via one drive)
Reactie plaatsen
Reacties